Τα επιφανειακά ελαττώματα εμφανίζονται κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή επίστρωσης και βαφής. Αυτά τα ελαττώματα έχουν αρνητική επίδραση τόσο στις οπτικές ιδιότητες της επικάλυψης όσο και στην προστασία της ποιότητας. Τα τυπικά ελαττώματα είναι η κακή διαβροχή του υποστρώματος, ο σχηματισμός κρατήρα και η μη βέλτιστη ροή (φλούδα πορτοκαλιού). Μία πολύ σημαντική παράμετρος για όλα αυτά τα ελαττώματα είναι η επιφανειακή τάση των υλικών που εμπλέκονται.
Για να αποφευχθούν ελαττώματα επιφανειακής τάσης, πολλοί κατασκευαστές επικάλυψης και βαφής έχουν χρησιμοποιήσει ειδικά πρόσθετα. Οι περισσότεροι από αυτούς επηρεάζουν την επιφανειακή τάση του χρώματος και την επικάλυψη και/και ελαχιστοποιούν τις διαφορές επιφανειακής τάσης.
Ωστόσο,Πρόσθετα σιλικόνης (Πολυσιλοξάνια)χρησιμοποιούνται ευρέως σε συνθέσεις επικάλυψης και βαφής.
Λόγω των πολυσιλοξανίων μπορούν να ανάλογα με τη χημική τους δομή - μείωσαν έντονα την επιφανειακή τάση της υγρής βαφής, οπότε η επιφανειακή τάση του#επένδυσηκαι#χρώμαμπορεί να σταθεροποιηθεί σε σχετικά χαμηλή τιμή. Επί πλέον,πρόσθετα σιλικόνηςΒελτιώστε την επιφανειακή ολίσθηση της αποξηραμένης βαφής ή μεμβράνης επικάλυψης καθώς και αυξήστε την αντίσταση στην γρατσουνιά και μειώστε την τάση αποκλεισμού.
[Σημειώνεται: Οι παραπάνω λίστες περιεχομένων διατίθενται στο Bubat, Alfred. Scholz, Wilfried. Πρόσθετα σιλικόνης για χρώματα και επικαλύψεις. Chimia International Journal for Chemistry, 56 (5), 203-209.]
Χρόνος δημοσίευσης: Δεκέμβριος 12-2022
